Podatek od nieruchomości

Na początek kilka słów na temat samego podatku od nieruchomości. Stawka tego podatku jest ustalana przez radę danej gminy, w drodze uchwały. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych określa maksymalne roczne stawki podatku. Stawki określone w ustawie, są co roku aktualizowane przez stosowne rozporządzenia.Jeżeli chodzi o maksymalną roczną stawkę podatku od nieruchomości w przypadku budynków to różnica między podatkiem od budynku (lub części budynku) mieszkalnego a podatkiem od budynku związanego  z prowadzeniem działalności gospodarczej lub części budynku zajętej na prowadzenie działalności gospodarczej, jest bardzo wysoka.Za budynek mieszkalny wynosi ona 0.75 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej. W przypadku budynku związanego z prowadzeniem działalności (lub części zajętej na jej prowadzenie) od 1 m2  powierzchni użytkowej można naliczyć podatek nawet do wysokości 22,66 zł (dane na 2017r.) .Oczywiście każda gmina może ustalić wysokość podatku w kwocie niższej niż określa to ustawa. Jednak w praktyce najczęściej podatek od nieruchomości związanej z działalnością gospodarczą jest znacznie wyższy niż podatek od nieruchomości mieszkalnej.Warto jeszcze wspomnieć o tym, że osobne maksymalne stawki podatku od nieruchomości są ustalone dla budynków  zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej:

• w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym  oraz

•  związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń.

Podatek od nieruchomości a działalność gospodarcza w domu mieszkalnym?

Przepis stanowi, że wyższa stawka podatku może być pobierana od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Wyższa stawa może być pobrana zatem wtedy, gdy całość lub część budynku mieszkalnego jest zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej.  Kluczem do zrozumienia tego przepisu, jest zrozumienie, co oznacza słowo „zajęta”.Z pomocą przychodzą orzeczenia sądowe wydane w podobnych sprawach. Już w latach dziewięćdziesiątych zaczęto przyjmować, że przepis określa, że część „zajęta na prowadzenie działalności” oznacza, że w danej części prowadzi się działalność, przez co część ta jest wyłączona z funkcji mieszkalnych.Na przykład w sytuacji, kiedy w domu, do prowadzenia działalności przeznaczone jest osobne pomieszczenie. Takie pomieszczenie służy wyłącznie do pracy związanej z przedsiębiorstwem i jest wyłączone z funkcji mieszkaniowych. Wtedy za tę część domu czy mieszkania, będzie należny podatek liczony według wyższej stawki. Uznaje się również, że w takiej sytuacji wymagane jest ustalenie bezpośredniego związku między częścią budynku mieszkalnego i rodzajem wykonywanej przez podatnika działalności.

Działalność gospodarcza w domu – brak wydzielonego miejsca do pracy

Coraz częściej zdarza się tak, że działalność gospodarcza w domu wcale nie oznacza, że mamy osobne miejsce służące wyłącznie do pracy. Często narzędziem pracy osób pracujących i prowadzących działalność w domu jest po prostu laptop. Osoby te pracują, na przykład, przy stole w jadalni, w czasie, kiedy dzieci są w przedszkolu czy w szkole. Popołudniu zaś cała rodzina wspólnie przy tym stole zasiada do posiłku. Albo miejscem pracy takich osób jest biurko, które wykorzystywane jest również zarówno przez te osoby, jak i przez innych domowników, do zwykłych celów mieszkaniowych.Czy w takiej sytuacji działalność gospodarcza w domu również oznacza wyższy podatek od nieruchomości? Przyjmuje się, że jeżeli powierzchnie zajmowane na prowadzenie działalności gospodarczej w budynku mieszkalnym, służą jednocześnie celom mieszkalnym, to podatek będzie należny w takiej kwocie, jak od budynku mieszkalnego, czyli w tej niższej stawce (w zależności od stawek obowiązujących w danej gminie,  maksymalnie 0,75 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej).Jeżeli są państwo zainteresowani tą tematyką poniżej przedstawiamy fragmenty :– orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego (Oddziału Zamiejscowego we Wrocławiu) z 11 sierpnia 1992r., sygn.  Akt :  SA/Wr 650/92 :

Przepis ten zatem wymaga, aby część budynku mieszkalnego była przeznaczona dla prowadzenia w niej działalności gospodarczej z wyłączeniem funkcji mieszkalnych i innych, związanych z zamieszkiwaniem w budynku. Wymaga zatem ustalenia bezpośredniego związku między częścią budynku mieszkalnego i rodzajem wykonywanej przez podatnika działalności.

– postanowienia Prezydenta Miasta Łodzi w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 3 sierpnia 2007r. ( IIIRF 31100/1/02/07)

„Jeżeli zatem lokal mieszkalny lub jego część został zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, ale powierzchnie zajmowane na prowadzenie działalności gospodarczej służą jednocześnie celom mieszkalnym, to będą one korzystały ze stawki określonej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit.a) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, tj. jak dla budynków mieszkalnych.

Należy zwrócić uwagę, że potwierdzeniem faktycznego zajęcia budynku mieszkalnego lub jego części na prowadzenie działalności gospodarczej może być między innymi fakt rozliczania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kosztów związanych z utrzymaniem budynku mieszkalnego lub jego części (np. kosztów zużycia energii, wody, centralnego ogrzewania, wywozu śmieci itp.) lub wprowadzenie tego budynku lub jego części do ewidencji środków trwałych.”